Corporate Governance, vertaald in het Nederlands: “deugdelijk bestuur”. Voor veel ondernemers is dit nog steeds een “ver van hun bed show”. Ten onrechte.
Oorspronkelijk werd dit deugdelijk bestuur enkel opgelegd aan beursgenoteerde bedrijven. De betrachting was om een beter bestuur en management te creëren door in de vennootschap meer aandacht te besteden aan waarden zoals transparantie, onafhankelijkheid en verantwoordelijk. De groeiende aandacht voor dit deugdelijk ondernemen leidde er toe dat ook niet-beursgenoteerde ondernemingen de meerwaarde ervan begonnen in te zien. Dankzij de Code Buysse werd reeds in 2005 een aantal richtlijnen en aanbevelingen gebundeld die elke niet-beursgenoteerde onderneming kan helpen om hun toekomstige successen te optimaliseren. Intussen is in 2017 de derde versie van de Code Buysse gepubliceerd. Blijkt dat ondernemingen die het deugdelijk ondernemen onderschrijven, homogener en stabieler groeien. Dus, hoe zit het met dat deugdelijk bestuur in uw onderneming?
In de derde versie van de Code Buysse worden vier fases onderscheiden. Heeft u nog nooit stilgestaan bij dit corporate governance verhaal, dan begint u best bij fase 1: het deugdelijk ondernemen. Dit is de fase waarin zich de ondernemers bevinden die hun bedrijf nog niet in een vennootschapsstructuur hebben ondergebracht. Let wel, ook ondernemers die hun onderneming hebben ondergebracht in een maatschap of BV, zonder al structureel de corporate governance te verankeren, kunnen baat hebben bij de richtlijnen zoals opgenomen in deze eerste fase.
In deze eerste fase ligt de nadruk vooral op het uitwerken van een strategie die de aantrekkingskracht naar alle interne en externe betrokkenen duurzaam vergroot, om zo de continuïteit van de onderneming te garanderen. Er worden een aantal concrete richtlijnen uitgewerkt om de relaties met personeel, bankiers, klanten en leveranciers te optimaliseren.
De relatie met het personeel is vooral gericht op motivatie en betrokkenheid. Die met de bankiers op correcte en transparante informatiedoorstroming. Zowel naar de leveranciers als naar de klanten staat de ondubbelzinnigheid van de afspraken centraal. Is het voor iedereen duidelijk wie er binnen de onderneming bevoegd is om in naam van de onderneming contracten te sluiten? Zijn er duidelijke afspraken naar betaaltermijnen, zowel met leveranciers als met klanten? Worden de verwachtingen naar leveranciers schriftelijk bevestigd? Zijn er algemene voorwaarden die door de klanten worden aanvaard?
Maar de code gaat ook verder. Ook de relaties met eventuele externe adviseurs en overheidsinstellingen worden belicht en er wordt sterk geadviseerd om ook constructieve relaties te onderhouden met professionele verenigingen, vakbonden, belangenverenigingen (zoals verenigingen die consumenten- of milieubelangen behartigen), universiteiten en onderzoekscentra.
Mocht u door de bomen het bos niet meer zien: we helpen u hier graag mee verder.
